Overlijden dokter Bob Schoysman

Bob Schoysman 

7 september 2016 - Officiële rouwbrief

“That what we have, we prize not to the worth, whilst we enjoy it, but being locked and lost, why, than we rack the value“

William Shakespeare 1598

 

Een groot man ging in alle stilte heen

Velen zullen hem zich blijven herinneren want zijn hele wezen hield van velen. 

Enkele dagen terug riep hij in alle eenvoud zijn lieve dochter Anne aan zijn bed om afscheid te nemen, zoals hij voordien ook zelf ooit afscheid nam van zijn lieve vrouw Andrée, dochter Francoise en zoon Piet. 

Het was zo indrukwekkend, hij besloot in alle rust los te laten terwijl zijn handen toch nog zochten en even was het alsof hemel en aarde met elkaar verbonden waren. 

De laatste tijd was hij met guitige blik en innemende glimlach zo vaak dankbaar voor het geweldige leven dat hem te beurt viel. Zijn opmars als arts en leermeester werd begeesterd door zijn echtgenote, Andrée Deboeck, wiens fundamenteel denken aan de basis lag van veel wetenschappelijk werk. Zoals Bob in al zijn gedrevenheid hun gezamelijke talenten ten dienste van alles en iedereen stelde, zo stil ging hij heen van al wie hij koesterde . 

Hij trachtte na de droomjaren 50 en de woelige jaren 60 zijn achterban te onthullen hoe je je eigen verstand kon leiden. Met vernieuwende opvattingen toonde hij, ook aan de VVOG, de waarde van het ongedwongen denken en hoe hij dit kostbaar goed ten dienste van zijn leefwereld en van zijn patiënten stelde, bleek merkwaardig. 

Zijn veerkracht en wetenschap werd gevoed door Altruïsme. 

Hij stond aan de bakermat van de Andrologie en van de In Vitro Fertilisatie en als overtuigd vorser berispte hij zacht wie niet verder keek dan zijn eigen horizon, hij kreeg zijn grote gelijk. 

Hij begreep de kunst om zijn leven te beleven en zelfs in de beslotenheid van de laatste momenten was hij verwonderd en nog steeds op zoek... 

Zijn dochter, zijn schoonzoon, zijn kleinkinderen, zijn neven en nichten, zijn vrienden en kameraden rest nu de rijkdom van een mooi verleden, dat van een man “als geen ander” met een leven vol.

In herinnering, Mireille Merckx 

 

De VVOG Raad Van Bestuur betuigt haar innige deelneming.