Overlijden professor Michel Thiery
Op 3 november 2020, tien dagen voor zijn zesennegentigste verjaardag, overleed professor emeritus Michel Thiery. Van 1964 tot zijn emeritaat in 1989 bekleedde hij als hoogleraar-diensthoofd de leerstoel Verloskunde aan de Universiteit Gent. Prof. Thiery was een wetenschappelijke duizendpoot, steeds bereid om mee te gaan met de nieuwste evoluties in zijn vakgebied. Hij verkreeg een internationale reputatie door zijn werk met de obstetrische toepassing van prostaglandines, maar vooral door zijn levenslange passie, de geboorteregeling, waarbij vooral het IUD de focus van zijn interesse uitmaakte. Hij zette zich ook in voor de wijziging van de abortuswetgeving. Professor Thiery was een helder en methodisch didacticus voor vele generaties studenten. Voor zijn medewerkers en assistenten was hij een strenge en veeleisende, maar steeds faire leermeester, met zijn ontembare werklust echter even veeleisend voor zichzelf en nooit te beroerd om bij een klinische crisissituatie zelf op de bres te staan. Hij liet een school gynaecologen na die grif toegaven dat de veeleisende meester hen had gewapend om in de praktijk elke verloskundige situatie te kunnen beheersen. Overigens was de strenge leermeester later “Michel”, een levenslange joviale vriend en gastheer, met een ruime interesse en ook genietend van “de goede dingen des levens”.
Professor Michel Thiery was lid van de Academie voor Geneeskunde, actief lid van de International Planned Parenthood Federation waar hij een ruim netwerk opbouwde. Hij werd uitgeroepen tot Fellow “ad eundem” van de Royal College of Obstetricians and Gynaecologists, de hoogste eer die de RCOG kan bewijzen. In 1981 werd hij voorzitter van de European Association of Perinatal Medicine, en in 1982 voorzitter van het 8ste European Congress of Perinatal Medicine. In 1998 benoemde de VVOG, waarvan hij de eerste voorzitter was van de Commissie
voor Wetenschappelijke Programmatie, hem tot levenslang erelid wegens zijn verdienste voor het propageren van anticonceptie, niet in de
laatste plaats in Vlaanderen.
Na zijn emeritaat in 1989 bleef Michel Thiery even actief bezig, nu met zijn tweede passie, de geschiedenis van de geneeskunde. Met mede-emeriti richtte hij de Palfynstichting op, die het Gentse Museum voor de Geschiedenis van de Geneeskunde opbouwde en beheerde. Michel Thiery was een gepassioneerd en begaafd schrijver, die meer dan 1500 papers, boekhoofdstukken en boeken publiceerde over zijn vakgebied en de geschiedenis van de geneeskunde. Maar we herinneren hem vooral als een waarachtig en ruimdenkend humanist met een groot en oprecht respect voor andermans opinie.
Namens professor emeritus Paul Defoort